HAZEMEYER

Wij schrijven 12 juli 1907. In de gemeente Hengelo, dat zich temidden van de Twentse textielnijverheid voorspoedig ontwikkeld tot een centrum van de metaalindustrie, wordt op die dag een nieuw bedrijf gevestigd. Het is een bescheiden begin met weinig uiterlijk vertoon. Een eenvoudig naambord met daarop: F. Hazemeyer & Co. Fabriek van Elektrische Apparaten is het enige opvallende aan de gevel van een fabriekspand aan de Marskant. De totale bedrijfsruimte beslaat een oppervlakte van precies 88 m² en het gehele personeelsbestand is op de vingers van één hand te tellen. Dit eerste pand aan de Marskant was gehuurd. Echter in 1914 werd verhuisd naar een eigen fabriekspand aan de Tuindorpstraat.

In de eerste jaren bestond het brandweermateriaal uit een bovengrondse brandkraan op het terrein met enkele brandslangen en meerdere Minimax-handblussers. De brandweer bestond in de eerste jaren uit al het personeel van de fabriek. Iedereen diende bij alarmering onmiddellijk op het fabrieksterrein te verschijnen.

Nadat de fabriek zich in 1925 uitbreidde, werd een vrijwilligerskorps ingesteld. Hierbij werden meerdere bovengrondse brandkranen op het fabrieksterrein bijgeplaatst en het overige blusmateriaal uitgebreid.

Op 5 september 1928 vond een zeer grote brand plaats in de schilderswerkplaats. De bedrijfsbrandweer probeerde de omliggende gebouwen met waterstralen af te schermen, zodat overslag kon worden voorkomen. Pas toen de gemeentelijke brandweer arriveerde kon het eigenlijke blussen van de schilderswerkplaats beginnen. De gezamenlijke spuitgasten konden echter niet voorkomen dat het gebouw volledig afbrandde. Deze grote brand was echter wel de oorzaak dat er de nodige verbeteringen binnen de bedrijfsbrandweer werden doorgevoerd.

De oorlogsdreiging en de inval van het Duitse leger genoodzaakte de directie van Hazemeyer meer voorzieningen en aanschaf van blusmaterieel door te voeren. Derhalve werd in juni 1941 een professioneel brandweerkorps van 50 personen opgericht: ”HH-brandwacht”. Als eerste commandant werd de heer H.T. Buis aangesteld, die op zijn beurt werd bijgestaan door diverse brandmeesters. Het korps werd onderverdeeld in meerdere groepen: Opruimingsploeg, Motordienst, Spuitgasten, Slangenleggers, Ladderwagen en Ordedienst. Tevens werd er een commandopost ingericht. Het blusmateriaal werd uitgebreid met drie motorspuiten (tot nu toe waren er alleen nog maar bovengrondse brandkranen op het fabrieksterrein), 1000 mtr. blusslangen met bijbehorende hulpstukken, het nodige klein blusmateriaal en drie brandputten om bluswater op te slaan.

Ook Hazemeyer bleef de oorlogsellende niet bespaard. Op zaterdag 18 maart 1944 vond een zwaar bombardement plaats op het fabriekscomplex. De bedrijfsbrandweer hadden zich tijdig teruggetrokken in de schuilkelders op het terrein en konden direct na het bombardement in actie komen. Ook het blusmateriaal was in de schuilkelders in tact gebleven. Alleen de motorspuit, welke in de schilderswerkplaats stond gestald, was vernield.
Het korps nam regelmatig deel aan brandweerwedstrijden. Op 17 juni 1950 was dit de eerste keer. De 4e prijs werd in Enschede in de wacht gesleept. 5 juli 1952 werd door het korps voor de eerste keer met dames een uitstapje gemaakt. Maart 1956 werd het korps met 12 man uitgebreid. Vanaf maart 1972 werden persluchtopleidingen gevolgd. De bestaande accommodatie voor het korps was niet meer toereikend, zodat op 21 januari 1974 een nieuwe kazerne werd geopend. In juli 1982 werd het korps gereorganiseerd, waarna op 1 januari 1983 de heer Batelaan tot commandant benoemd werd. Zijn voorgangers waren: dhr. H.T. Buis (1941-1947), dhr. Morsink (1947-1962) en dhr. P. Speelman (1962-1983). De laatste commandant werd dhr. De Wit. In 1989 werd het commando van de brandweer Hazemeyer door hem overgenomen.

In 1994 werd de bedrijfsbrandweer opgeheven.